Το θυμάρι ή θύμιο (Θύμος ο κοινός, λατ. Thymus vulgaris) είναι αγγειόσπερμο, δικότυλο φυτό, το οποίο ανήκει στην τάξη των Σωληνανθών (Tubiflorae) και στην οικογένεια των Χειλανθών (Labiatae). Είναι θάμνος μικρού ύψους (έως 30 εκατοστά), με όρθιους βλαστούς, εξαιρετικά ανθεκτικός, αναδύει πολύ ευχάριστο άρωμα. Απαντάται στις νότιες και μεσογειακές περιοχές της Ευρώπης σε διάφορες περιοχές της Ασίας και καλλιεργείται στη βόρεια Αμερική.
For more Thymol Crystals for Saleinformation, please contact us. We will provide professional answers.
Τα φύλλα του θυμαριού, όταν ξεραθούν, αποκτούν καφεπράσινο χρώμα και αναδύουν το άρωμα τους όταν θρυμματιστούν. Η γεύση τους είναι πολύ δυνατή, ελαφρώς καυστική και πλούσια. Μαζί με τους αποξηραμένους ανθούς χρησιμοποιούνται ως μπαχαρικό για τον αρωματισμό διαφόρων φαγητών σε ψάρια, κρέατα, σε διάφορες σάλτσες, σούπες κ.λ.π. Είναι ένα από τα βασικά συστατικά του λικέρ βενεδικτίνη.
Τα φυτά θυμαριού μπορούν να αναπτυχθούν σε όλα τα καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη. Μπορούν να αντέξουν pH από 5 έως 8. Οι καλύτερες αποδόσεις συχνά επιτυγχάνονται σε ασβεστώδη εδάφη με pH κοντά στο 7 και με πολύ καλή αποστράγγιση. Το θυμάρι χρειάζεται πλήρη έκθεση στον ήλιο και προτιμά θερμό και μετρίως ξηρό κλίμα, ήπιους χειμώνες και ηλιόλουστα καλοκαίρια. Θα δώσει τις μεγαλύτερες αποδόσεις σε μέσες θερμοκρασίες των 20- 30 °C στην άνοιξη και τις αρχές του καλοκαιριού . Οι θερμοκρασίες εδάφους άνω των 18 °C ευνοούν την ανάπτυξη και την αναβλάστηση μετά τη συγκομιδή.[1]
Το θυμάρι είναι ιδιαίτερα αγαπητό στις μέλισσες και το θυμαρίσιο μέλι είναι εξαιρετικής ποιότητας.
Φαρμακευτική χρήση
[
Επεξεργασία
|
επεξεργασία κώδικα
]
Το θυμάρι περιέχει αιθέριο έλαιο σε ποσοστό 1-2%. Το κύριο συστατικό του αιθέριου έλαιου του θυμαριού κατά 20-54% είναι η θυμόλη ή, αλλιώς, καμφορά του θυμαριού, έχει χρήσεις στην αρωματοποιία και στην οδοντιατρική. Η θυμόλη έχει αντισηπτική δράση και αποτελεί το κυρίως συστατικό πολλών εμπορικών σκευασμάτων για την πλύση του στόματος, όπως η Listerine.[2] Πριν την έλευση των σύγχρονων αντιβιοτικών, το αιθέριο έλαιο θυμαριού χρησίμευε για την επάλειψη των γαζών. Η θυμόλη έχει αποδειχτεί επίσης αποτελεσματική στην καταπολέμηση των μυκήτων που συχνά μολύνουν τα νύχια των ποδιών.[3] Αποτελεί επίσης ενεργό συστατικό σε κάποια φυτικά σκευάσματα χωρίς οινόπνευμα, για την απολύμανση των χεριών.
Το ρόφημα από θυμάρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του βήχα και της βρογχίτιδας. Για να παρασκευάσουμε έγχυμα βάζουμε 1 κουταλιά του γλυκού ξηρό ή 2 κουταλιές του γλυκού φρέσκο βότανο, χωρίς κοτσάνι, σε 1 φλιτζάνι βραστό νερό, το σκεπάζουμε για 10 λεπτά και μετά το σουρώνουμε.[4]
Σημαντικές ποικιλίες
[
Επεξεργασία
|
επεξεργασία κώδικα
]
Στην Ελλάδα υπάρχουν 23 αυτοφυή είδη και τα πιο σημαντικά είναι:
1.-Αγριοθυμάρι.
Θύμος ο κεφαλωτός Thymus capitatus Μικρός θάμνος με βλαστούς ξυλώδεις ξαπλωμένους. Βρίσκεται σε πολλές βραχώδεις, ορεινές, ξηρές περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας. Κοντά στις περιοχές όπου φύεται το άγριο θυμάρι τοποθετούνται κυψέλες με μέλισσες και παράγεται εκλεκτό μέλι. Αυτό το είδος στην Κύπρο ονομάζεται θρουμπίν ή δρουμπίν ή γρουμπίν. Τα παλαιότερα χρόνια ο θρουμποπούλης ήταν εκείνος που πωλούσε θρουμπιά που μάζευε και φόρτωνε στο γαϊδούρι του. Συνήθως πωλούσε όλο το γομάριν σε έναν αγοραστή [5].
2.-Χαμοθρούμπι.
Θύμος ο γραπτός Τhymus striatus. Πολύ κοινό σε διάφορες πεδινές περιοχές και λιβάδια της Μακεδονίας και της Θράκης.
3.-Σμάρι.
Θύμος η Ζυγίς ή Θύμος ο αττικός Thymus atticus ή θυμάρι της Αττικής. Βρίσκεται σε διάφορες βραχώδεις περιοχές της Αττικής, της Αχαΐας, Κορινθίας και Ολύμπου.
Υπάρχουν και καλλωπιστικές ποικιλίες θυμαριού που καλλιεργούνται σε διάφορους κήπους.
Το Θυμάρι μαζεύεται τους μήνες Ιούνιο και Ιούλιο.[6] Η μέση απόδοση χλωρής φυτικής μάζας θυμαριού είναι 600 κιλά ανά στρέμμα.[7]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[
Επεξεργασία
|
επεξεργασία κώδικα
]
wiktionary logo Το Βικιλεξικό έχει σχετικό λήμμα:
Not to be confused with Thymeol Thymine , or Thiamine
Thymol (also known as 2-isopropyl-5-methylphenol, IPMP), C10H14O, is a natural monoterpenoid phenol derivative of p-Cymene, isomeric with carvacrol, found in oil of thyme, and extracted from Thymus vulgaris (common thyme), ajwain,[4] and various other plants as a white crystalline substance of a pleasant aromatic odor and strong antiseptic properties. Thymol also provides the distinctive, strong flavor of the culinary herb thyme, also produced from T. vulgaris. Thymol is only slightly soluble in water at neutral pH, but it is extremely soluble in alcohols and other organic solvents. It is also soluble in strongly alkaline aqueous solutions due to deprotonation of the phenol. Its dissociation constant (pKa) is 10.59±0.10.[5] Thymol absorbs maximum UV radiation at 274 nm.[6]
Chemical synthesis
[
edit
]
Thymol is produced by the alkylation of m-cresol and propene:[7][8]
CH3C6H4OH + CH2CHCH3 → ((CH3)2CH)CH3C6H3OH
Are you interested in learning more about cheap Hyaluronic acid wholesale? Contact us today to secure an expert consultation!
History
[
edit
]
Ancient Egyptians used thyme for embalming.[9] The ancient Greeks used it in their baths and burned it as incense in their temples, believing it was a source of courage. The spread of thyme throughout Europe was thought to be due to the Romans, as they used it to purify their rooms and to "give an aromatic flavour to cheese and liqueurs".[10] In the European Middle Ages, the herb was placed beneath pillows to aid sleep and ward off nightmares.[11] In this period, women also often gave knights and warriors gifts that included thyme leaves, because it was believed to bring courage to the bearer. Thyme was also used as incense and placed on coffins during funerals, because it was supposed to ensure passage into the next life.[12]
The bee balms Monarda fistulosa and Monarda didyma, North American wildflowers, are natural sources of thymol. The Blackfoot Native Americans recognized these plants' strong antiseptic action and used poultices of the plants for skin infections and minor wounds. A tisane made from them was also used to treat mouth and throat infections caused by dental caries and gingivitis.[13]
Thymol was first isolated by German chemist Caspar Neumann in 1719.[14] In 1853, French chemist Alexandre Lallemand named thymol and determined its empirical formula.[15] Thymol was first synthesized by Swedish chemist Oskar Widman in 1882.[16]
Extraction
[
edit
]
The conventional method of extracting is hydro-distillation (HD), but can also be extracted with solvent-free microwave extraction (SFME). In 30 minutes, SFME yields similar amounts of thymol with more oxygenated compounds than 4.5 hours of hydro-distillation at atmospheric pressures without the need for solvent.[17]
Uses
[
edit
]
ThymolThymol during the 1910s was the treatment of choice for hookworm infection in the United States.[18][19] People of the Middle East continue to use za'atar, a delicacy made with large amounts of thyme, to reduce and eliminate internal parasites.[20] It is also used as a preservative in halothane, an anaesthetic, and as an antiseptic in mouthwash. When used to reduce plaque and gingivitis, thymol has been found to be more effective when used in combination with chlorhexidine than when used purely by itself.[21] Thymol is also the active antiseptic ingredient in some toothpastes, such as Johnson & Johnson's Euthymol. Thymol has been used to successfully control varroa mites and prevent fermentation and the growth of mold in bee colonies.[22] Thymol is also used as a rapidly degrading, non-persisting pesticide.[23] Thymol can also be used as a medical disinfectant and general purpose disinfectant.[24] Thymol is also used in the production of menthol through the hydrogenation of the aromatic ring.[25]
List of plants that contain thymol
[
edit
]
Toxicology and environmental impacts
[
edit
]
In 2009, the U.S. Environmental Protection Agency (EPA) reviewed the research literature on the toxicology and environmental impact of thymol and concluded that "thymol has minimal potential toxicity and poses minimal risk".[40]
Environmental breakdown and use as a pesticide
[
edit
]
Studies have shown that hydrocarbon monoterpenes and thymol in particular degrade rapidly (DT50 16 days in water, 5 days in soil[23]) in the environment and are, thus, low risks because of rapid dissipation and low bound residues,[23] supporting the use of thymol as a pesticide agent that offers a safe alternative to other more persistent chemical pesticides that can be dispersed in runoff and produce subsequent contamination. Though, there has been recent research into sustained released systems for botanically derived pesticides, such as using natural polysaccharides which would be biodegradable and biocompatible.[41]
Compendial status
[
edit
]
See also
[
edit
]
Notes and references
[
edit
]
Media related to Thymol at Wikimedia Commons
If you want to learn more, please visit our website vanillin suppliers.